LET OP!! DEZE FILM BEVAT BLOEDERIGE BEELDEN. De Zeehondenopvang Terschelling zet zich in voor gewonde of zieke zeehonden. Na een melding komen medewerkers van de opvang in actie om de zeehond op te halen. Zieke zeehonden gaan meestal naar de Zeehondencrèche Pieterburen. Zeehonden die op het eiland verzorgd kunnen worden, blijven op Terschelling tot ze fit genoeg zijn om te worden uitgezet. Voor het redden van zeehonden op de zandbanken van Terschelling kan meestal belangeloos een beroep worden gedaan op Rederij Noordgat. Arjen de Boer van rederij Noordgat doet het zeehondenwerk al jaren en is geroutineerd in het vangen en bevrijden van zeehonden uit netten. Guus Schweigmann van de Zeehondenopvang Terschelling is bij de meeste vangacties aanwezig. Helaas is de zeehondenredder van het eerste uur Hessel Wiegman overleden. Gelukkig zijn er diverse mensen die zijn goede werk hebben overgenomen. De grijze zeehond in de film is verwikkeld in een stuk van een zogenaamd spooknet, een deel van een staand wand. De fijne nylondraden snijden vaak diep in het vlees. Over het algemeen herstellen de zeehonden van de soms flinke wonden.
